#18 Dit zijn mijn favoriete voorstellingen voor het aankomende culturele seizoen
Negen redenen om naar het theater te gaan.
Hi, Ik ben Yuki Kho. Cultuurjournalist, eindredacteur bij de VPRO en interviewer. Ik maak ook podcasts, zoals Naakt op een Kleedje en Podcast over Poen. Voor mijn werk pluis ik de cultuurkalender uit. Mijn persoonlijke favorieten en ongevraagde bespiegelingen deel ik in deze nieuwsbrief.
Hoi!
Dank voor de leuke reacties op de kunstkoopbrief, er is zelfs al een werk aangekocht!
Deze keer heb ik het over een andere kunstvorm: theater. Alle grote theatergezelschappen hebben de afgelopen weken hun producties voor het culturele seizoen 2025/2026 aangekondigd. Dat seizoen start traditiegetrouw in september en loopt tot begin zomer. Ik heb met vergrootglas en notitieblok de brochures voor jullie doorgespit en een lijst met potentiële favorieten samengesteld.
Een opvallende trend is dat er komend seizoen nóg meer boeken naar het toneel worden gebracht. Zo brengt alleen al ITA de bewerking van The Prophet van Paul Lynch (Booker Prize 2023) én De Kopenhagen Trilogie van Tove Ditlevsen op de planken. Ook de bestseller Zachtop lachen van Malou Holshuijsen gaat op tour. Eric de Vroedt waagt zich aan alle ‘seizoenenboeken’ van Ali Smith in één keer (deze voorstelling duurt vijf uur), en dan zijn er nog talloze versies van Shakespeare in een nieuw jasje. Schijnbaar willen we als publiek toch steeds vaker verhalen zien waarvan we al weten hoe ze eindigen?
Enfin, hierbij een non-hiërarchische tiplijst – allemaal stukken waar nog geen boek van is.
Sisterhood van Theater Rotterdam: ditmaal geen Romana Vrede op het podium, maar in de regisseursstoel. In deze voorstelling viert ze de liefde, vreugde en solidariteit tussen vrouwen, zonder de rafelrandjes te vermijden.
De Architect bij ITA, onder regie van Rebecca Frecknall. Ze maakte eerder daar al Julie. De beschrijving van deze voorstelling gaf mij een beetje Fountainheadvibes. Benieuwd of dat klopt…
GEESTEN van de Poezieboys en Joost Oomen. Een ode aan het niet-weten. Waar komt inspiratie vandaan? Laat het maar aan deze mannen over om daar een knotsgekke avond vol absurde (maar toch logische?) denksprongen van te maken.
Broer, zus en choreografen Marne en Imre Opstal zijn de nieuwe associates van het Nederlands Danstheater. Hun nieuwe dansvoorstelling i dreamt, it was gaat over hoe ruimtes ons beïnvloeden.
De supergrappige vrienden en dansers van collectief 155 toeren met hun nieuwe show Johnny, ook al deze zomer (verkort) op de Parade te zien. Ik verwacht een stunt- meets dansshow. Allemaal rondom de vraag: Hoeveel klappen moet je incasseren om te bewijzen dat je geen pussy bent?
Moeder van Europa (Orkater) doet mij – onbedoeld?! – aan Bridgerton denken. De regie is in handen van Belle van Heerikhuizen, die stevig aan de weg timmert. Sla die naam op, en je ziet haar straks overal.
"Moeder van Europa is een verhaal over de wispelturigheid van macht. Over de strijd om deel uit te maken van de status quo en in historische verhalen alle stemmen te laten klinken."
Tot het is wat het moet zijn van Female Economy: zestig burgers gekoppeld aan zestig Amsterdamse politieagenten, in open dialoog. Het idee komt van Female Economy-oprichter Adelheid Roosen. Bij haar weet je zelden wat je kunt verwachten, behalve dat het altijd doordrenkt is van avontuur en empathie. Ik heb nog steeds spijt dat ik nooit heb meegedaan aan haar Vrouwen in Bad-serie.
Jarenlang schaarde ik musicals onder wansmaak. Inmiddels weet ik écht wel beter. Nu is er Aletta de Musical bij Theater Oostpool: een musical over Aletta Jacobs. Een knotsgekke combinatie. Gooi dat in de blender met makers als Daria Bukvić, Nathan Vecht en Maud Wiemeijer, en je hoopt dat ze dit genre hierna nooit meer verlaten.
The Hunger Games meets Black Mirror. In Offline Tourists van Het Zuidelijk Toneel kopen drie personages een ticket naar een offline wereld. Maar zodra ze klaar zijn met eindeloos met de hand brieven schrijven, willen ze terug. Alleen: dat blijkt niet zo makkelijk.
Die laatste tip is meteen een extra reden waarom je je überhaupt (weer) naar het theater zou moeten begeven. Los van alle inhoudelijke argumenten is het simpelweg ook een paar goede uren weg van die vervloekte telefoon van je. En daar knapt ieder mens van op.
Dit was ‘m weer.
En heb ik een turbotip over het hoofd gezien? Deel ‘m in de comments.
Liefs,
Yuki
@yukikho op Instagram
Tot slot, mijn allereerste nieuwsbriefadvertentie:
In Nederland zijn er maar weinig gelegenheden waarop je je écht elegant kunt uitdossen. Daarom kijk ik enorm uit naar het International Young Patrons Gala op 21 juni. Een avond waarop je in gala-outfit geniet van indrukwekkende optredens van Nationale Opera & Ballet, waarna je ook zélf de dansvloer op mag. Lees: het mondt altijd uit in een zeer goed feest.
Fijne bijkomstigheid: De opbrengst van de kaartverkoop is voor een goed doel, de talentenprogramma’s van Nationale Opera & Ballet.
Kortom: een avond waarop je cultuur steunt én het zelf ook uitmuntend naar je zin gaat hebben: Ticketssssss
Je helpt mij ook enorm door deze nieuwsbrief met potentieel nieuwe lezers te delen.